พวกเขาได้สร้างแผ่นวงจรอิเล็คทรอนิกส์ที่ย่อยสลายได้และวัสดุฐานรองที่ย่อยสลายได้เพื่อใช้สำหรับติดส่วนประกอบและแผ่นวงจรอิเล็คทรอนิกส์ต่างๆเข้าด้วยกัน เมื่อหมดอายุใช้งานส่วนประกอบทั้งหมดจะสามารถย่อยสลายเป็นสารที่ไม่มีพิษได้ไม่ยาก
นักวิจัยทำวัสดุฐานรองจากเซลลูโลสที่เป็นโพลีเมอร์ย่อยสลายได้ตามธรรมชาติที่พบในเนื้อไม้ กระดาษ และผ้าฝ้าย ด้วยการปรับเปลี่ยนเส้นใยของเซลลูโลสทำให้ได้เป็นแผ่นบางเหมือนกระดาษ แต่ใสและยืดหยุ่น มีน้ำหนักเบากว่ากระดาษ 40 เท่า ใช้วางแปะไปบนผิวเรียบได้ หรือผิวขรุขระอย่างผลอะโวคาโดก็ได้
สำหรับวงจรอิเล็คทรอนิกส์ที่ปกติส่วนนี้จะทำจากทองคำเพราะว่ามันมั่นคงดี ทีมวิจัยเลือกทำจากเหล็กเนื่องจากมันไม่มีพิษและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
เซมิคอนดักเตอร์ที่ย่อยสลายได้นี้สามารถใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่น ใช้กับอุปกรณ์สวมใส่สำหรับตรวจวัดสุขภาพของร่างกาย วัดระดับน้ำตาลในเลือด วัดความดันโลหิต หรือวัดสัญญาณชีพอื่นๆ หรือใช้ทำเซ็นเซอร์ตรวจวัดสำรวจสภาพพื้นที่ในป่าหรือพื้นที่ที่เข้าถึงยาก ใช้เครื่องบินโปรยเซ็นเซอร์กระจายในพื้นที่แล้วรับข้อมูลมาใช้งานโดยไม่ต้องไปเก็บคืนกลับมา มันจะย่อยสลายไปเองไม่เป็นปัญหากับสภาพแวดล้อม
จากการทดลองนักวิจัยพบว่าเมื่อนำแผ่นวงจรที่ทำจากเหล็กไปวางในสารละลายที่มี pH 4.6 ซึ่งมีความเป็นกรดอ่อนกว่าน้ำส้มสายชูที่มี pH 2 ถึง 3 แผ่นวงจรจะย่อยสลายอย่างรวดเร็วภายในเวลา 1 ชั่วโมง ส่วนวัสดุฐานรองจะย่อยสลายภายใน 30 วัน
“ปัจจุบันเรากำลังผลิตโทรศัพท์มือถือเป็นพันล้านเครื่องซึ่งย่อยสลายได้ยากมาก” Ting Lei หนึ่งในทีมวิจัยกล่าว “เราหวังว่าจะสามารถพัฒนาวัสดุที่ย่อยสลายได้เพื่อที่จะมีขยะอิเล็คทรอนิกส์น้อยลง”
ข้อมูลและภาพจาก stanford.edu, newatlas